DT News - Netherlands - Van Aleppo naar Lelystad

Search Dental Tribune

Van Aleppo naar Lelystad

Tandarts Kamal Adwan Razouk in de praktijk in Lelystad.
Tessa Vogelaar

Tessa Vogelaar

di. 17 april 2018

Bewaar

Voordat hij daadwerkelijk aan de slag mag als tandarts in Nederland, heeft hij nog “iets voor de boeg.” Zo schetst Kamal Adwan Razouk – in uitstekend Nederlands – zijn situatie. De 45-jarige Syrische tandarts ontvluchtte in 2015 zijn thuisland vanwege de oorlog. Sinds een jaar werkt hij als vrijwilliger bij een tandartspraktijk in zijn nieuwe woonplaats Lelystad. Hoewel hij het er naar zijn zin heeft en dankbaar is voor de kans, duurt het hem te lang voordat hij zelfstandig als tandarts mag werken. Dental Tribune sprak met hem. “In Syrië had ik een eigen praktijk, een auto, een woning. Niks doen is niet goed voor mij, ik wil werken.”

Razouk werkte totdat hij zijn vaderland ontvluchtte als tandarts in zowel zijn eigen praktijk als in een medisch centrum in Aleppo, de grootste stad van Syrië. Hij had het er goed. “Tot de oorlog uitbrak. Toen ik niet meer kon instaan voor de veiligheid van mijn vrouw en dochters (nu 14 en 10, red.), besloot ik te vluchten.” Niet naar Frankrijk, waar zijn oudere broer al sinds 1990 werkt als kaakchirurg, of naar Duitsland, waar zijn andere broer sinds zeven jaar werkt als neuroloog. Beiden hebben inmiddels de nationaliteit van hun nieuwe thuisland aangenomen. “Ik wist dat Nederland een goed land was voor vluchtelingen om een nieuw leven te beginnen. Bovendien wilde ik niet naar Frankrijk of Duitsland, ik wilde het ‘op mijn eigen houtje doen’,” lacht de Syriër.

Soepele procedure
Tijdens zijn verblijf in AZC Ter Apel begint hij zelfstandig Nederlands te leren. Met YouTube en een zelf aangeschaft leerboek. Via Zeist komt hij in Lelystad terecht. Op 5 januari 2016 krijgt Razouk een verblijfsvergunning. Die procedure verliep soepel. Is dat omdat hij in Syrië een goede baan had? Razouk denkt van niet. “Ik kon al mijn papieren laten zien, daarom ging het makkelijk.” In april 2016 krijgt Razouk een huis toegewezen in Lelystad en kort daarna komen zijn vrouw en dochters over naar Nederland. Negen maanden geleden volgde een gezinsuitbreiding; Razouks vrouw bevalt van een zoontje.

Vele horden
Zijn integratie in Nederland verloopt naar omstandigheden vlekkeloos, maar Razouk mist zijn werk als tandarts. Op dit moment mag hij alleen vrijwilligerswerk doen in een Nederlandse instelling voor gezondheidszorg. Wie als tandarts (maar ook als arts, apotheker en psychotherapeut) zijn diploma heeft behaald buiten de Europese Unie, kan in Nederland niet zomaar als BIG-geregistreerde aan de slag in zijn vak. Eerst moet met Staatsexamen Nt2 worden aangetoond dat je de Nederlandse taal voldoende machtig bent. Een tweede horde is het slagen voor de Algemene Kennis- en Vaardighedentoets (AKV), waarmee je je vakbekwaamheid aantoont. De laatste stap is een beroepsinhoudelijke toets aan ACTA, waarvoor je je in drie maanden kunt klaarstomen aan de hand van colleges, lesstof van de universiteit of het oefenen in een praktijkruimte.
Razouk, die al geslaagd is voor twee onderdelen van het staatsexamen en binnenkort ook de resterende twee vakken hoopt te kunnen afvinken, vindt de procedure lang. “Ik heb twintig jaar ervaring als tandarts. Ik kan hiermee uit de voeten.” Hij zou liever zien dat nieuwkomers met een tandartsdiploma direct naar ACTA gaan en intussen Nederlands leren. “De verschillende stappen uit de procedure kunnen gelijktijdig plaatsvinden. Ik wil geen geld van de gemeente, dat voelt niet goed. Als ik nu kan werken is dat beter voor mij, voor de Nederlandse regering; eigenlijk voor iedereen.”

Poldertandheelkunde
Via zijn werkbegeleider van de gemeente komt Razouk in contact met tandarts Jelle Moonen. Sinds januari heeft hij een contract voor enkele uren per week bij diens praktijk in Lelystad. Hij assisteert de tandarts en ze overleggen over behandelingen bij patiënten. Voor die mogelijkheid is Razouk Moonen ontzettend dankbaar, benadrukt hij.
Een groot verschil tussen de Nederlandse en Syrische tandheelkunde is er volgens Razouk amper, het verschil in patiëntpopulatie is des te groter. “Ik kan alleen over mijn eigen situatie in Aleppo spreken, want in kleine dorpen is Syrië gaat het er misschien anders aan toe. In grote steden als Aleppo zijn de praktijken net zo modern als hier. Maar de vergoeding is hier veel beter geregeld. In Syrië gaan patiënten pas naar de tandarts als ze pijn hebben. Ze komen niet, zoals in Nederland, ieder halfjaar voor controle. Terwijl voorkomen beter is dan genezen.”
Ook over de mondzorg aan kinderen in Nederland is Razouk zeer te spreken. “Kinderen krijgen fluorbehandelingen en tot 18 jaar wordt de zorg vergoed. Ze krijgen een speeltje mee en wennen zo al jong aan tandartsbezoek.” Dat Nederlanders altijd op tijd verschijnen voor een afspraak, in tegenstelling tot zijn patiënten in Syrië, prijst hij eveneens. “Er is respect voor tijd. Dat is goed.”
Als hij dan toch iets moet noemen dat mogelijk beter zou kunnen aan de behandeling van Nederlandse tandartsen, dan is dat de omgang met patiënten uit een ander land. Wat dat betreft is er nog wel een kloof, vindt Razouk. “Neem wat meer tijd voor deze groep patiënten en geef extra uitleg,” luidt het advies van de Syriër. “Als de patiënt zijn tandarts niet vertrouwt, dan volgt hij zijn advies ook niet op.”

Toekomst in Nederland
Een Nederlandse vriend vroeg Razouk ooit of hij, voordat de oorlog in Syrië uitbrak, er weleens over dacht om naar Nederland te komen. “Ja,” had hij geantwoord, “voor vakantie. Om mijn vrouw de tulpen te laten zien.” Natuurlijk verlangt hij terug naar zijn leven van voor de oorlog. “In Nederland ben ik zonder werk, zonder land, zonder familie. Natuurlijk was het voor de oorlog beter.” Of hij ooit terug zal keren naar zijn thuisland weet Razouk niet. “Niemand weet hoe lang de oorlog nog duurt. Daarom kijk ik vooruit. Mijn toekomst ligt nu in Nederland.”

One thought on “Van Aleppo naar Lelystad

  1. Hans Spits says:

    Kamal Razouk is een prima tandarts. Je kan aan zijn werk zien dat hij goed opgelet heeft hoe zijn “instructeur” Jelle Moonen met patiënten omgaat. Jelle ken ik al 41 jaar (tussendoor ben ik even onder behandeling geweest bij Rob Watson) en verwacht ik dat Kamal in de voetsporen van Jelle net zo’n succesvolle tandarts zal worden/zijn. Ik wens hem en zijn team het allerbeste toe en bedank tevens Jelle voor zijn jarenlange vriendschap ook in de privé sector.[15-9-2021]

To post a reply please login or register
advertisement
advertisement